'Groen gedacht'. Het Zoetermeers Actieve leven, bezien door een groene bril. Een soort ode aan de groene stad, die Zoetermeer ongetwijfeld nog is. Vandaag over: Overgebleven groenten worden door buurttuin 'de Zoete Aarde' opgehaald bij de lokale Albert Heijn voor een smakelijke buurtsoep! Iedereen blij en er wordt niets weggegooid!
Twaalf bollen knoflook, een heel klein beetje uitgelopen. Geen teentjes: echt bollen. Twee keer een pak luchtdicht verpakte rode bieten oftewel kroten zoals ze ook heten. Een bos nogal verrot uitziende bospeen. Een doosje snoeptomaatjes en een bloemkool. Dat was de inhoud van de krat met overgebleven groenten die ik dinsdag van groenteman Axel mee kreeg naar huis. Elke dinsdagochtend haalt er iemand van de buurttuin de 'leftovers' van de Appie op. Groenten die zelfs met 35 procent korting niet verkocht werden. Een zakje met een rot exemplaar, over-de-datum spullen. Dat ongeveer. Er wordt soep voor de wekelijkse buurttuinlunch mee gemaakt.
Soep op recept?
Als ik het soeprooster maak, schrijf ik er enthousiast bij dat je tegenwoordig recepten makkelijk googelt. Ingrediënten intypen en er komt een aantal recepten uitrollen. Optimist die ik ben. Grenzeloos is mijn fantasie als het gaat om ondernemen. Ik geloof dat er heel veel kan als je durft en er in gelooft. Ook in het geval van soep koken met resten die bij Albert Heijn al tot afval benoemd zijn. Maar ook aan mijn verbeelding zitten grenzen. Hoe combineer ik bovenstaande ingrediënten tot een smakelijk smakende en lekker uitziende soep? Het oog wil ook wat toch?
De bloemkool lacht naar mij en ik besluit er één bij te kopen. Thuis heb ik flink wat uien, een grote pot koenjit en verschillende kerriemengsels. Lekker veel knoflook erbij en dan de helft van het mengsel even in de blender. Te waterig en te flauw; bouillonblokjes bij, dat helpt. Maar nog steeds geen lekker gevuld soepje. In de keukenla ontdek ik een aantal pakjes supermie. Gekregen van een Indonesische vriendin, want onze kinderen waren er dol op. Die wonen al jaren op zichzelf dus de mie bleef in de la. Twee pakjes gaan in de soep, geen smaakversterkers, wel de chilipoeder die er ook bij zit. De mie maakt de soep voller. Een blik kikkererwten? Oké, die er nog bij en klaar is de soep.
Is het naar je smaak?
Woensdagochtend om 9 uur fiets ik met de soep naar de buurttuin. Aan het eind van de ochtend wordt de soep opgewarmd en zal, hoop ik, met smaak worden verorberd door de wandelgroep. Een poosje na de lunch, waar ik zelf niet bij was, krijg ik een appje: de pan met de rest van de soep staat voor mij klaar in het schuurtje van de tuin. Wat? Dat gebeurt nooit. ‘Was de soep niet lekker?’ app ik terug. Heerlijk, krijg ik als antwoord maar door het slechte weer waren er geen 20 maar slechts 10 bezoekers in de tuin; ze hebben allemaal twee keer opgeschept. Ik ben gerust gesteld, fiets naar de tuin en neem de overgebleven soep mee naar de sobere maaltijd in de Ichthuskerk. Daar wordt er met smaak van genoten. Left over van de left over. Het kan gewoon. Met dank aan AHdeLeyens!
Namens alle 15 soepkoks in buurttuin Zoete Aarde ?
Tekst: Jannie van Maldegem
