In onze serie “de Passie” brengen wij bijzondere verzamelingen, hobby’s of levenswijze van Zoetermeerders in beeld. In dit deel komt de verzamelpassie van Elise Faber in beeld.
Elise Faber heeft haar pennen onlangs niet geteld, maar het aantal moet inmiddels ergens rond de 20.000 stuks liggen. Bij haar laatste telling twee jaar geleden lag het aantal op 17.000 stuks. De verzameling begon in de jaren zeventig toen ze haar eerste exemplaar van haar vader kreeg. Deze had de vorm van een spijker, Elise vond dat zo grappig dat ze later nog enkele pennen in de vorm van gereedschap erbij kocht. Naderhand begon ze ook pennen te kopen op vakantie of bij een bezoek aan een museum, kerk en winkels. Het werd de aanzet van haar pennen ‘verzamelpassie’. Haar verzameling is zo groot dat ze een deel mocht tentoonstellen in het Stadsmuseum en in woonvoorziening Buytenhage.
Pennen met regenboogkleuren
De pennenverzameling van Elise is niet alleen erg groot, maar ook heel divers. Zo heeft ze niet alleen pennen met reclame-uitingen erop, maar ook hele grote of juist kleine modellen.Haar voorkeur gaat uit naar pennen met een aparte vorm, een lichtje erin of met een bewegend onderdeel. Pennen met regenboogkleuren vind je veel in haar verzameling, wel allemaal net even anders. Elise: ”regenboog pennen en die met een apart model zoals bloemen, fruit of dieren vind ik het leukst om te sparen”.
Duurste pennen uit het guldentijdperk
Alle pennen sorteert ze op kleur en onderwerp: reclame, reisbureau, omroepen of die met een naam erop, uiteraard zitten daar Zoetermeerse ondernemingen en scholen bij. De pennen gaan netjes per vijftig stuks in een zak, die allemaal weer in bakken gaan die bewaard worden op de 1ste verdieping van het huis. De mooiste staan apart in een kleine vitrine. De leukste heeft Elise in een bakje op de salontafel staan, makkelijk als je een pen nodig hebt. Haar duurste pennen kocht ze nog in het ‘guldentijdperk’. Elise: ”Ik kocht toen bij warenhuis Vroom & Dreesman een golftas op wieltjes waarvan de golfclubs pennen waren. Die kostten toen ruim 25,- gulden, best een aardig bedrag in die tijd. Tegenwoordig geef ik maar twee of drie euro uit aan een pen. Als hij echt leuk is dan wil ik nog wel naar de vijf euro gaan.” Elise koopt pennen op beurzen, winkels, de pennenvereniging of als souvenir op vakantie. Op vakantie in Zwitserland kocht ze er één in Lech omdat de Koninklijke familie daar vakantie houdt. Tijdens haar vakantie in Zweden genoot ze zo, dat ze juist vergat er één te kopen.
Met zoveel pennen zou je verwachten dat Elise veel dubbelen heeft maar dat valt mee, het zijn er maar een paar honderd. Dubbele pennen worden meegenomen naar pennen beurzen om te ruilen met andere verzamelaars. Zelfs voor kapotte pennen heeft ze een bestemming, die doneert aan de pennenvereniging om gerecycled te worden, de opbrengst gaat naar een goed doel.
Dertig per jaar
Elise heeft niet een bepaald aantal in gedachten waar ze naar toe wilt sparen, al is 25.000 een mooi aantal. Zolang ze leuke pennen tegenkomt blijft ze waarschijnlijk sparen. Elise koopt pennen per stuk, soms een groter aantal van een andere verzamelaar. Laatst kocht ze nog een doos met duizend pennen, maar zo’n grote aankoop doet ze niet vaak. Normaal koopt of krijgt ze ongeveer dertig pennen per jaar.
Wensen
Elise heeft nog een lijstje met plekken waarvan ze graag nog een pen zou willen hebben, Lourdes staat bovenaan. Een pen bedrukt met haar eigen ontwerp mist ook nog in de collectie.
Tekst: Monica Lausberg
Video: Stefan Ramdharie
