Denksport met Bram: Hoe de NBB naar 100.000 leden groeide

Bram Doeves belicht voor u elke week een mooie bridge- of dampartij. Interessante stellingen, een leuke puzzel om over na te denken of een verslag van een goed gespeelde wedstrijd. Deze week:  Hoe de NBB naar 100.000 leden groeide.

“Boekhorst zou met iedereen willen bridgen” aldus Hans van Wissen in een interview in de Volkskrant van 5-10-1991 met André Boekhorst. Een korte samenvatting.

André Boekhorst is in 1991 de bevlogen voorzitter van de Nederlandse Bridge Bond (NBB). Onder zijn leiding moest het ledental worden opgevoerd tot 100.000, “omdat het zo’n ontzettend zinnige artistieke en sportieve vrijetijdsbesteding is”. André zetelde in 1991 al zo’n 30 jaar in het hoofdbestuur van de NBB zonder in te dommelen want zijn gedrevenheid (en af en toe ook zijn zelfspot) leek slechts toe te nemen. André ambieerde het voorzitterschap niet. Zijn voorganger Maaten kreeg tot teleurstelling van André minister Gardeniers van WVC juist niet zo ver om hem op te volgen en vervolgens werd André aangezocht. Op dat moment verzorgde André ook nog de bridgeverslaggeving voor de Volkskrant. Tot zijn eigen frustratie – als enthousiast schrijver over bridge – vond hij dat hij niet tegelijk zowel voorzitter NBB kon zijn als bridgejournalist van de Volkskrant (een journalist moet immers ook kritisch kunnen staan tegenover het NBB-beleid), daarmee stopte hij dus. Het interview was in het Utrechtse Bridgecentrum, met een grote kaart van NL aan de muur. De NBB had toen een onderzoek lopen om van alle postcodegebieden in NL het ILQ vast te stellen, het inwonertal/ledental quotiënt, ofwel de bridgedichtheid. Het landelijke ILQ was ca 200 (16.000.000/80.000). Vooral in gebieden met een lagere dichtheid werd actie ondernomen, via posters en cursussen. Zo meldden zich in het gehucht Hoornaar 33 mensen voor een cursus. Groot was de bewondering van André voor het kader van de NBB, dat ervoor zorgde dat er flinke groei in het ledental kwam, en voor de districtsbestuurders. De bestuursbenadering is vaak: zelf met professionele medewerkers beleid maken waarvan je denkt dat het goed is voor anderen en dan moet dat alleen nog eens goed worden uitgelegd, maar Boekhorst wilde vooral luisteren naar de inbreng van de districtsbestuurders die de problemen in het veld het beste kenden. André kan uitbundig lachen, en meestal na zich weer eens te ver te hebben gewaagd op het pad der overdrijving. Hij weet dat maar waarom zou hij zich voorzichtig moeten uitdrukken? Tot slot: André vindt bridge bijna een sociale noodzaak, vooral voor ouderen die niet geleerd hebben hoe ze hun dag moeten doorkomen, zoals bijvoorbeeld zijn eigen moeder, die 85 jaar is in 1991 en die vier keer per week bridge speelt, en die zo nog geniet van haar oude dag. Nawoord. Die 100.000 bridgers zijn er inderdaad gekomen, kort na het overlijden van André Boekhorst in 1995. Op dit moment telt de NBB 117.000 leden.

Spel uit een competitiewedstrijd in hoofdklasse Amsterdam 1954

In zijn boek Van smoking tot spijkerbroek (1995) beschrijft André Boekhorst de successtory van (toen) 65 jaar bridge in Nederland, mede ook aan de hand van spellen. Het motto van dit spel was “wat bleef” en dat had betrekking op de afspeeltechniek die eigenlijk van alle tijden is en die in 1954 al perfect werd uitgevoerd door de toch redelijk “onbekende” hoofdklasser Joop Berkman van Continental. Zuid was in beide kamers terechtgekomen in 6♠, welk contract in kamer I maar liefst 3 down ging. In kamer II nam Zuid de uitkomst – ♥H – met de aas op tafel, waarna hij een kleine ruiten speelde! Oost kwam aan slag en vervolgde met harten, op tafel getroefd. Nu werd ♠B geïncasseerd, een ruiten getroefd, alle troeven getrokken, waarna Berkman geen moeite meer had om de 12 slagen te maken.

Bram Doeves (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., op woensdagavond bij Sweet Lake Bridgers 2b-home)

U vindt alle denksportcolumns hier terug: www.zoetermeeractief.nl/sport/denksport-rubrieken