Het lokale ironiekje: Gezond boodschappen doen

Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: Gezond boodschappen doen.

Schitterend. Loop ik met mijn kleinkind door de supermarkt van Dirk, begint bij de snoepafdeling natuurlijk het dreinen van: ‘hebbe, hebbe, hebbe’ maar de instructies van thuis waren duidelijk. Ze moeten daar thuis minderen omdat we in de post-coronacrisis, inflatiegolf, rentelastencrisis, isolatietransitie, klimaat- en energiecrisis zitten. Maar ach, zie ik dat kind in een broek die op de groei is gekocht en een riem die te duur was, waardoor dat jong aan een vorm van zakkenlopen moet doen. Voordeel is wel dat hij nergens anders met zijn handen aanzit. Denk ik, ik geef dat jong, als we straks bij de kassa zijn, een big mars. Die broek staat leuk, maar de maat is nog niet vol en bewust verliezen is zinloos want Dirk heeft al een broek. Wil ik om te besparen op een riem, dat jong dus een mars geven, moet ik bij de kassa een spoedcursus graaien en snaaien gaan doen zoals je dat ziet in de kleding bakken van Zeeman. Snoeptomaten zonder saus, punthoofdpaprika’s, gekrulde spinaziebolletjes, bloemkoolteentjes met koolmix, miniworteltjes in de olijfmarinade en boontjes komen om z’n loontje in een papieren recyclebaar puntzakje worden opzij gestapeld op zoek naar een mars. Al snel word ik er kittekattig van en ook de rij achter mij brengt mij weer bij zinnen. Nog nooit zoveel verontwaardiging in één kassarij gezien. Impulsief, zo hoort dat ook, pak ik wat er bovenop is komen liggen, schijfjes waterrijke komkommer, en gezond glimlachend reken ik de boodschappen af. Ik geef het pakje komkommer aan mijn kleinzoon die het met beide handjes grijpt waarop het kind al struikelend de winkel verlaat. Wat een goede actie van Dirk.