“We hebben deze zaak al zo lang, dat we klanten van de wieg tot het graf mochten begeleiden met onze bloemsierkunst,” vertelt Laurie Kuijpers (70) van bloembinderij Aquaflor. Tot verdriet van veel klanten sluiten Laurie en haar man Maarten (69) op dinsdagmiddag 31 oktober definitief de deuren. Ze gaan genieten van een welverdiend pensioen. “We zullen wel moeten afkicken,”zegt Maarten.
“Ik ga niet achter de geraniums zitten,” weet Laurie. “Ik ga schilderen, windvangers maken en naaien. Ook gaan we niet weg uit de bloemen. We zullen nog steeds naar tentoonstellingen gaan bijvoorbeeld.” Echtgenoot Maarten, die zich 47 jaar met hart en ziel heeft gestort op het inkopen van bloemen en het samenstellen van boeketten, zal nog boeketten gaan rondbrengen. En dan zijn er ook nog twee kleinkinderen.
De winkel in de Vijverhoek ligt tegenover de Hoogvliet. Aquaflor is niet over het oog te zien: kenmerkend is de mooie grote serre, en buiten staan altijd veel bijzondere, kleurrijke bloemen. Binnen is het een feest van kleur en kunstzinnige combinaties van bloemen met prachtige vazen en schalen en natuurlijke elementen zoals boomstronken en takken. Bijzonder waren ook hun bloementaarten van echte bloemen en aparte decoraties. Sfeervolle klassieke muziek zachtjes op de achtergrond, en veel klanten bleven hangen voor een bakkie met de hartelijke, belangstellende Laurie, Maarten of dochter Leontien (43). De kerstworkhops waren een walhalla voor groenliefhebbers. Altijd tot in de puntjes verzorgd met een hapje en een drankje. En vooral gezellig.
Aquaflor was 47 jaar lang toonaangevend voor de bloemsierkunst in Zoetermeer. De zaak leverde ook aan bedrijven en Leontien deed ook de styling van woonhuizen. Hoewel de zaak dichtgaat – want Leontien zet hem niet voort - verdwijnt het gedachtegoed van Aquaflor niet uit Zoetermeer. Leontien gaat als zelfstandig ondernemer samenwerken met bloemist Nieuwenburg aan de Oranjelaan. Ze gaat daar al haar creativiteit voor in zetten. “Er komt ontzettend veel op me af”, zegt ze. Maar ze heeft er zin in.
Dan nu meer over Laurie en Maarten. Zij is geboren in Oostvoorne. Hij is een rasechte Rotterdammer. Ze ontmoetten elkaar bij een bloemistenopleiding. Toen ze 21 jaar waren, trouwden ze. Leontien is hun enig kind. Dat ze gek zijn op haar blijkt uit alles. Ze kunnen elkaar ook lekker plagen in de zaak. Leontien staat al 15 jaar bij haar vader en moeder in de winkel. “Ik heb daardoor nooit een leeg nestsyndroom gehad,” lacht moeder Laurie.
Troostende schouder
Eerst hadden Laurie en Maarten elders korte tijd een bloemenzaak. Dat liep niet helemaal zoals ze wilden. Hun oog viel toen, 48 jaar geleden, op Zoetermeer. Laurie vertelt: “Er woonden toen maar 7000 mensen. Winkelcentrum Vijverhoek was nog in aanbouw.” Ze gingen aan de Paltelaan wonen, nu wonen ze in Buytenwegh. De winkel begon klein met bloemen en planten. Laurie en Maarten waren altijd al geïnteresseerd in de trends in de bloemen en deden ook veel inspiratie op bij collega’s. Maarten: “Het is belangrijk om niet alleen maar in je eigen toko te blijven zitten.”
Ze vertaalden de inspiratie die ze opdeden naar eigen artistieke boeketten en bloemstukken. Bij het creatieve proces werd de klant vaak betrokken. “Met veel klanten hebben we zo een relatie opgebouwd. Voor sommige klanten die jong stierven maakten we zowel bij de geboorte als voor de begrafenis een bloemwerk,” aldus Laurie. Zij leende ook een troostende schouder aan menigeen.
Brand
In 1997 werd Aquaflor door een grote brand in de as gelegd. “De drie vermoedelijke daders zijn nooit gepakt. Zij hadden raffia in de brand gestoken”. In een cabine werd de winkel tijdelijk voortgezet, tot de oude winkel na drie maanden weer herbouwd was. “Gelukkig waren we goed verzekerd,” zegt Laurie. Ook wist het bedrijf vijf economische crises te overleven. De grootste verandering in al die jaren was wel de schaalvergoting in de bloemenhandel, vindt Maarten: “Vroeger kocht ik vaak bij kleine kwekers in Rijnsburg. Nu ben je afhankelijk van de grote veilingen. Ik merk dat er steeds minder bijzondere bloemen worden verkocht.” Een andere verandering is de toenemende belangstelling voor duurzaamheid, vooral bij (semi-)overheidsbedrijven. Die willen dat de bedrijven waarbij ze bloemen kopen duurzaam, bijvoorbeeld milieuvriendelijk, werken.
Keihard werken, dat was het wel. Zo stond Maarten drie keer per week om 4 uur op om naar de bloemenveiling in Aalsmeer te gaan. Om half acht was hij terug en ging bloemen schoonmaken, om tot 16.00 uur door te werken. Uitslapen in het weekend is er voor het echtpaar niet bij: ze worden al om half zeven wakker.
Laurie’s lievelingsbloem? “Viooltjes!”. Maar Maarten is meer van de rozen.
Op zaterdagmiddag 4 november is er van 13.00 tot 16.00 uur een afscheidsreceptie van Laurie en Maarten voor alle belangstellenden bij Aquaflor, winkelcentrum Vijverhoek, Van Stolberglaan 27.
Tekst: Christa van der Hoff
