De Sint is al weer weg uit Nederland. Hij brengt vanavond de pakjes in België rond. Daarna met de stoomboot terug naar Spanje. Een meisje met vlechtjes vroeg aan de Goedheiligman: "Maar waarom gaat Sinterklaas eigenlijk weg?" Het antwoord vraagt enige uitleg volgens de Sint.
Lieve mensen van Zoetermeer,
Afgelopen week was ik op een school in Zoetermeer met mijn Pieten. Daar kwam een heel lief klein meisje naar mij toe. Ze had twee hele mooie vlechtjes in, die haar vader ’s morgens gemaakt had – ja mama’s, ook papa’s kunnen dat – en ze vroeg aan mij waarom ik eigenlijk weer weg ga. En dat vond ik zeker een hele goede vraag. Zoals kinderen trouwens wel vaker hele goede vragen stellen aan volwassen kinderen.
Om een goed antwoord te geven, moet ik een klein verhaaltje vertellen. Als de Pieten en ik uitgerust zijn van deze drukke weken, dan ga ik ook weleens op vakantie. Dan zet ik de werkmijter op en ga ik naar een camping of naar een mooi huisje. Daar kan ik dan heerlijk bijkomen van alle drukte, dan kijk ik een beetje televisie of werk ik het Grote Boek bij. Maar aan het einde van mijn vakantie ben ik altijd blij dat ik weer terug aan het werk kan. Want stel nou eens dat je alleen maar op vakantie bent. Of dat je elke dag cadeaus krijgt. Dat lijkt me zó saai.
Of stel nou eens dat je altijd gelijk krijgt. Dat lijkt me saai! En dan is het heel vervelend als je een keer ongelijk hebt. Terwijl als je altijd ongelijk krijgt, is het toch zó leuk als je een keer gelijk krijgt! En dát, lieve mensen van Zoetermeer, is precies waarom Sinterklaas elk jaar weer teruggaat naar Spanje. Het is zo leuk hier in Zoetermeer. Als ik nou het hele jaar bij jullie zou wonen, dan zou ik Emma en Jeroen en Sterre en Sjors wel iedere dag zien, maar dan zou ik op een gegeven moment denk ik niet meer zien hoe leuk Zoetermeer eigenlijk is.
En natuurlijk mis ik jullie allemaal wel, hoor. De vrolijkste twee-en-halve weken van het jaar zijn voor mij weer voorbij en ik zit weer in de cabine van mijn stoomboot te schrijven. Terwijl we stiekem al een aantal stekelige bomen in de huizen hebben gezien, hebben de Pieten gisterenavond de allerlaatste cadeautjes van Sinterklaas rondgebracht. We hebben voor mijn Coca-Colaneef ook alvast wat cadeautjes neergelegd, want het schijnt dat de Kerst dit jaar erg druk gaat worden.
Voor ik deze brief ga opsturen naar de meneer met de camera, wil ik graag nog één ding vertellen. Een paar jaar geleden schreef een Engelse meneer – een Lewis Carroll – een sprookje. In het sprookje komt een meisje allerlei mensen tegen, waaronder een meneer met een enorme hoed en een haas. Met deze mensen viert het meisje elke dag haar Onjaardag: de dag waarop ze niet jarig is. Het is namelijk veel te saai om elk jaar alleen maar je Verjaardag te vieren! Die meneer Carroll, die was eigenlijk een soort Sinterklaas: ik voel me elke dag een beetje jarig en mijn échte verjaardag vier ik met mijn beste Pietenvrienden op de boot.
Over een paar weken zal ik meneer Troot weer bellen om te horen of het nog steeds goed gaat met de inwoners van Zoetermeer. Tot die tijd hoop ik dat jullie allemaal lief voor elkaar zijn en goed voor elkaar zorgen. Iedereen alvast een heel fijn jaar en tot volgend jaar, lieve inwoners van Zoetermeer.
Heel veel liefde van de Sint (en natuurlijk ook van alle Pieten).
Nog even terugkijken naar de inkomst van Sinterklaas
