Schaken is een spel van alle tijden en voor alle leeftijden. Uit de rijke schaakgeschiedenis komen veel prachtige partijen schaak, leuk om na te spelen, maar altijd interessant om van te leren! Deze week over het beste schaakboek ter wereld: ‘Hartversterkende schimpscheuten’ (1985).
Het beste schaakboek ter wereld bevat een selectie uit Schaakbulletin (SB), en is samengesteld door Alexander Münninghoff. SB bestond van 1968-1984 (197 nummers). De bewijzen voor het ‘beste boek’ zijn overvloedig. Tim Krabbé stelde eens, dat de Nederlandse schaakjournalisten de beste ter wereld zijn. Alle namen die hij noemde, zijn vertegenwoordigd in SB, zoals onder meer: Timman met zijn partij-analyses die daarbij het advies van Botwinnik opvolgde, om deze analyses zonder angst voor kritiek te publiceren. Daarnaast was er Tim Krabbé met zijn schaakcuriosa. Max Pam stond aan het begin van een glanzende journalistieke carrière. Verder bood Alexander Münninghoff een opening naar de Russische schaakbron met zijn kennis van de Slavische talen. Als klap op de vuurpijl Jan Hein Donner die steeds weer heel inspirerend met nieuwe gedachten kwam aanzetten voor SB, en die was begonnen met de woorden “voor dat blaadje van jou, die schaakkoerier, daar wil ik wel voor werken”. Deze samenklontering van top-expertise is een belangwekkende formule geweest, die pas na 15 jaar was uitgewerkt, want mensen en omstandigheden veranderen nu eenmaal.
Hierna volgt een greep uit een interview van Max Pam met Jan Hein Donner uit 1971, een monoloog eigenlijk, want Donner praatte zo nodig urenlang allerlei schimpscheuten aan elkaar, zonder dat de interviewer ook maar één vraag hoefde te stellen. Het interview heette “Je kunt in Nederland een hele Piet zijn zonder ooit iets gepresteerd te hebben”. Het gaat dus over ‘bewondering hebben voor’ en dat is iets dat Nederlanders slecht afgaat. Hysterie, dat wel, maar dat is niet echte bewondering. En veel Nederlanders schaken goed, maar succes hebben ze zelden. En dan gaat het over alle in de jaren zestig bekende schakers. Het interview: “Hans Ree: een schrijver, als schaker behoort hij met Langeweg, Kuijper en Hartoch tot een allertreurigst troepje mensen, die nog nooit een greintje succes hebben gehad. En die Hartoch is een heel extreem voorbeeld van een authentieke praatjesmaker die voortdurend zegt: “Als ik er maar meer aan deed, dan zou ik net zo goed spelen als al die grootmeesters”. Dat soort geklets, daar is Hartoch zeer sterk in. En hij wekt de indruk snel tevreden te zijn, ook al presteert hij helemaal niet.”
|
Na Kg3! |
Rob Hartoch (2360) – Jan Timman (2410) 0-1. Jan Timman won met deze partij de meestergroep van het Hoogoventoernooi 1971, daar was Donner in het interview vol lof over, het herinnerde hem aan zijn eigen opmerkelijke winst van Hoogovens 1950, toen het toernooi ‘slechts iets sterker bezet was’. Donner zag toen al dat Timman aan een indrukwekkende opmars begonnen was, en dat was voor Rob Hartoch al niet meer weggelegd, zie hierna. Timmans koning speelt in deze partij een heel aanvallende rol, er volgde nog De1+ Kxf3!; a5 d3; Dd1+ Kxe4!; a6 Db5+; Kc1 Dxa6; Dh1+ f3; Dh4+ Kd5; Kd2 Da2+; Kxd3 De2+; Kc3 De3+ en 0-1. |
|
Na Lxg4 |
Gyozo Forintos (2500) - Rob Hartoch (2360) 0-1. De laatste partij van Rob Hartoch in het Hoogoventoernooi 1971. Het was één van zijn beste toernooien ooit, zijn rating vloog omhoog naar 2400, en als hij de partij hiervoor tegen Jan Timman remise zou hebben gespeeld, was hij de winnaar geweest!! Na Lxg4 doet Forintos enkele zwakkere zetten en dan behaalt Rob een prachtige tactische winst: Dxg6 (?, dreigt met Df7, maar) Dxd2+!; Tf2 Lf3+; Kg1 (?) Dd4! en 0-1. |
Door: Bram Doeves, SV Botwinnik
Bekijk hier alle schaakcolumns: www.zoetermeeractief.nl/sport/schaakrubriek
